W tym roku mogę pozwolić sobie na popełnienie tekstu o maturze, ponieważ zdałem ją częściowo w 2010, a dokończyłem w 2012 roku. To wielki komfort pisać z pozycji obserwatora, nie uczestnika. Język polski pisałem w 2010 roku i uzyskałem 66% choć prymusem nie byłem, a gdybym poważnie traktował opinie polonistki na temat moich zdolności, na maturę z polskiego nie powinienem pójść. Mam dość nieczytelny charakter pisma więc martwiłem się, że moja praca zostanie zdyskwalifikowana za nieczytelność, ale nie bałem się, że napiszę bzdury. Za zbędną uważam pierwszą część arkusza, która polega na sprawdzaniu tego czy maturzysta rozumie przeczytany przed chwilą tekst. W moim przypadku był to tekst Edwina Bandyka - „Internet – śmietnik czy sezam kultury?”. Rozumienie czytanego tekstu powinno być warunkiem wyjścia ze szkoły podstawowej. Sprawdzanie tej umiejętności, gdy człowiek jest pełnoletni, nie ma sensu, bo czego w takim razie miały mnie nauczyć podstawówka i gimnazjum? Druga część egzaminu to
Przeczytaj i przemyśl...