Mogłoby się wydawać, że szczucie na osoby LGBT i dokręcenie aborcyjnej śruby uprawiane przez Prawo i Sprawiedliwość będzie wymarzonym żerowiskiem dla lewicy i przesądzi o zejściu oskarżanej przez nią o bezideowość Platformy na dalszy plan w opozycyjnej hierarchii. Choć nie sposób uznać za sukces notowań PO jakby zabetonowanych w przedziale 25-27%, to tryumf lewicy jest odległy jak prawdomówność Mateusza Morawieckiego i uczciwość tych wszystkich nominatów obecnej władzy, którzy każdego dnia okradają nas wszystkich i jeszcze domagają się, abyśmy podzielali ich entuzjazm. Lewica miota się z poparciem w przedziale 6-15% a plany zajęcia na scenie politycznej miejsca Platformy Obywatelskiej znowu trzeba odłożyć na później, ponieważ Borys Budka – podobnie jak przed nim Grzegorz Schetyna – nie został liderem po to, aby tę formację zlikwidować. Lewica ciągle ma też problem z czytaniem nastrojów społecznych. Przedstawiciele lewej strony są w Sejmie już rok, a ciągle ulegają licznym i zbiorowym,
Prawicowy tygodnik „Do Rzeczy” wydawany przez spółkę związaną z właścicielem tygodnika „Wprost” nie jest medialnym ramieniem partii rządzącej w rozumieniu Telewizji Polskiej i Polskiego Radia, ale zawsze stara się odgadywać intencje polityków Prawa i Sprawiedliwości, a specjalizuje się w tworzeniu gruntu pod działania władzy, aby jak najsprawniej przebiegały, gdy zostaną ujawnione. Dziś na okładce znajduje się szefowa Komisji Europejskiej oraz prezes PiS w konfrontacyjnej pozie, a oddziela ich od siebie błyskawica znana z kobiecych protestów tyle, że w tęczowym kolorze środowisk LGBT. Pod zdjęciem jest napisane, że Unii trzeba powiedzieć „dość!” oraz „Polexit – mamy prawo o tym rozmawiać”. Postanowiłem o tym napisać, ponieważ uważam, że prorządowe media zaczynają bardzo niebezpieczną zabawę. Opuszczenie Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię też zaczęło się od rozmowy wewnątrz środowiska brytyjskiej Partii Konserwatywnej, aż w końcu premier David Cameron uznał, że zaproponuje referend