Sam Grzegorz Schetyna wielokrotnie mówił: „Kto pisze listy, ten stawia się poza partią”. A potem podpisał się pod listem, który na pewno nie ułatwia uspokojenia nastrojów wewnątrz formacji. Borys Budka jest w bardzo trudnej sytuacji – to fakt. Półtora roku temu przejmował partię z poparciem w okolicach 30% a dziś ma partię z poparciem o ok. połowę niższym. Tyle, że Grzegorz Schetyna sam tego doświadczył, ponieważ, gdy 26 stycznia 2016 r. został przewodniczącym Platformy Obywatelskiej, chwilę później poparcie dla jego formacji oscylowało w przedziale 9-13%. Tamto nie było winą Schetyny, a to nie jest winą Budki. Schetyna płacił cenę za odrzucenie rządów Donalda Tuska i Ewy Kopacz, a Budka płaci cenę za to, że w 2019 r. Koalicja Europejska w wyborach do PE oraz Koalicja Obywatelska w wyborach do Sejmu sromotnie przegrały konfrontację ze środowiskiem Jarosława Kaczyńskiego. Nie chodziło nawet o sam wynik wyborczy, ponieważ w lutym 2019 r. te 38% poparcia dla Koalicji Europejskiej tworząc
Od dobrych kilkunastu dni w mediach wszelakich trwa festiwal przekonywania Borysa Budki do złożenia rezygnacji ze stanowiska przewodniczącego Platformy Obywatelskiej. Kilkudziesięciu parlamentarzystów byłej partii Donalda Tuska i Grzegorza Schetyny napisało i wysłało do mediów list otwarty, który można streścić jako „Borys, odejdź”. Muszą go o to prosić, ponieważ jego kadencja na szczycie PO kończy się dopiero 29 stycznia 2024 r. Powód, który powinien skłonić Budkę do abdykacji? Fakt, że sondażowe poparcie dla jego środowiska, od początku jego rządów w partii, spadło o połowę. Faktycznie – spadło. Było w okolicach trzydziestu procent, a jest w okolicach piętnastu. Wina Borysa Budki jest w tym znikoma. W naszym kraju panuje przekonanie, że szef partii politycznej powinien sam o wszystkim decydować – najdrobniejsza sprawa wewnątrz formacji nie powinna być załatwiona bez jego wiedzy i zgody i tylko wtedy uznaje się, że partia funkcjonuje. Jednocześnie, takie partie nazywa się „wodzowskim